"Dobranoc, Słonko"

MsCoccaine · Wysłany: Sob 10:39, 19 Mar 2011 Temat postu: "Dobranoc, Słonko"

Czytaliście? Znacie? Jakie macie odczucia po lekturze tej książki?

Foi · Wysłany: Nie 21:30, 20 Mar 2011 Temat postu:

Nie czytałam, ale chyba spróbuje znaleźć i zagłębię się w lekturze

Nekierta · Wysłany: Pon 21:45, 21 Mar 2011 Temat postu:

Czytałam. Już chyba rok temu. Książka dobra. Poza tym - kocham wydawnictwo Ossolineum(szczególnie Janę Frey i Heidi Hassenmüller), więc nie dziwię się. Byłam świadoma, że takie rzeczy dzieją się na tym świecie, ale ta lektura pomogła w wyobrażeniu sobie tego. To straszne, co może spotkać małe dzieci! Najgorszy był fragment, gdy Gabi zaprosiła do siebie swoją przyjaciółkę na noc, chyba pod koniec. Wszystko wspaniale opisane.

MsCoccaine · Wysłany: Pon 22:02, 21 Mar 2011 Temat postu:

Czytałam. Byłam w wielkim szoku. Scena o której mówisz, to nie kiedy przyjaciółka została u niej na noc. Gabi dawała korepetycje pewnej dziewczynce i ona została sama z tym ojcem w pokoju, podczas gdy on zamknął Gabi w innym pomieszczeniu.

Nekierta · Wysłany: Pon 22:54, 21 Mar 2011 Temat postu:

Faktycznie. Przepraszam, pomyliło mi się. Byłam pewna, że było coś z nocowaniem. Jak mówiłam - czytałam to z rok temu. Powinnam odświeżyć sobie pamięć.

MsCoccaine · Wysłany: Pon 23:20, 21 Mar 2011 Temat postu:

Ależ nic nie szkodzi. Ja też czytałam ją już ponad rok temu, ale akurat tą scenę pamiętam chyba najbardziej - była momentem kulminacyjnym całej książki.

Leeni · Wysłany: Wto 20:04, 22 Mar 2011 Temat postu:

Nie czytałam, nawet nie słyszałam, ale brzmi ciekawie, na pewno sięgnę.

Nekierta · Wysłany: Nie 16:27, 27 Mar 2011 Temat postu:

MsCoccaine, masz rację. Mimo wszystko jeszcze raz sięgnę po tą książkę. Jak tylko przeczytam to wszystko, co leży na parapecie i się do mnie uśmiecha...

MsCoccaine

Pozwólcie, że skopiuje tutaj swoją wypowiedź, jakoś mnie wzięło wtedy na opisanie tej książki ^^.
Jedną z najlepszych, jakie czytałam jest jednak zdecydowanie "Dobranoc, Słonko". Jest naprawdę szokująca, budzi absolutnie skrajne emocje - od obrzydzenia, po nienawiść aż do swego rodzaju ukojenia, kiedy wszystko się już kończy w miarę można rzecz szczęśliwie. Poza tym, jest ona prawdziwa - to nie jest jakaś błahostka wymyślona przez spragnioną sensacji autorkę, to jest autentyk, coś żywego i prawdziwego a ja to naprawdę doceniam. Trzecia sprawa, to fakt, że ona w dobitny i bezbłędny sposób łamie dotychczasowe TABU, mówi o tym, o czym się mówić nie powinno nie stosując przy tym żadnej, całkowicie żadnej cenzury. Jest to odważna książka, napisana naprawdę dobrym, ciekawym dla czytelnika stylem, który on na pewno zrozumie i doceni. Myślę, że to jest też oryginał, bo do tej pory jeszcze nigdy nie spotkałam się z książką o takiej tematyce, jest ona na pewno unikatowa i niespotykana nigdzie indziej. Wydaje mi się, że ludzie potrzebują takich książek, żeby zwrócić uwagę na rzeczy, o których zasadniczo się nie mówi. Autorka przełamała taką barierę, przełamała dotychczasowe kanony literatury, bo chyba nigdzie nie jest napisane wprost, że facet gwałcił dziewczynę przez chusteczkę higieniczną. Jej dosłowność, choć bywa niekiedy obrzydzająca, jest wielką zaletą tej książki. Osobiście bardzo ją polecam, jednak nie dla ludzi o słabych nerwach.

Nekierta

Od dwóch tygodni czaiłam się na tę książkę. Miałam zamiar wypożyczyć w bibliotece, ale nie było... Dzisiaj w końcu ściągnęłam ebooka i przeczytałam po raz drugi.
Tym razem książka zrobiła większe wrażenie, niż wcześniej. Chyba byłam za młoda, żeby się brać za taką lekturę. Dopiero teraz zrozumiałam ją w pełni, jak Gabi przeżywała to, co robił z nią ojczym. Dużym plusem jest, jak wspomniała Cocc, autentyczność. Jestem przez to świadoma, że coś takiego dzieje się na świecie i, jeśli będzie taka konieczność, dam radę zareagować, gdy będę miała kiedyś pewne podejrzenia. Jak mówiła Cocc (wyjęłaś mi chyba wszystko z ust...), nie polecam tej książki, ale nie osobom o słabych nerwach, tylko młodszym. Czytałam ją w wieku dwunastu lat i dopiero po dwóch latach, w których dojrzałam w pewien sposób, zrozumiałam tę lekturę. A czyta się szybko, bo mi to zajęło niecałą godzinę. Fakt faktem, było to czytanie z kwaśną miną, bo nie jestem przekonana do ebooków, gdy wiem, że mogę coś dostać w rękę.

Leeni

Nek mi przesyłała fragmenty i boję sie za to zabierać.

MsCoccaine

Możesz poczekać, jest ona naprawdę drastyczna momentami aż za bardzo, ale z czasem do tego dojrzejesz. Ja pochłonęłam ją na jednym wdechu i z zapartym tchem czytałam, skubiąc skórki od paznokci.