Opowiadanie.

Karola

- Wypchajcie się, TY I TWOJE SUMIENIE. - krzyczał głośno, tak by go usłyszała za drzwiami.
- Panie Malfoy, co pan robi, musi pan odpoczywać.
- Nic mi nie jest, niech się pani nie przejmuję - Pani Pomfrey popatrzyła na niego podejrzliwie i wróciła na zaplecze - "No świetnie najpierw ja chciałem ją zmusić do ślubu, teraz ona mnie, ale nie ze mną te numery, nie dam zaciągnąć się przed ołtarz"

Ms_Riddle

Od razu skierowała się do Ginny. Nie miała pojęcia co ma robić, wiedziała, że nie może tak tego zostawić, bo inaczej sobie tego nie wybaczy jeżeli, coś się stanie, ale on nie daje sobie pomóc.
- Ginny, co ja mam do cholery robić... - mruknęła, opowiedziawszy jej wszystko po kolei.

Mewik

Ginny spojrzała na Hermionę jak na kretynkę i... tak po prostu walnęła jej przez całą głowę.
- Ała! za co to było?!
- Za chęć do życia i miłość... do ojczyzny, o idiotko! - warknęła jedynie rudowłosa.

Ms_Riddle

- Ginny, ja na prawdę nie mam nastroju do żartów - warknęła szatynka. - Widzę, że niepotrzebnie tu przyszłam. - mruknęła i już chciała wyjść, kiedy ruda ją zatrzymała.

Karola

- Siadaj marudo. Zachowujecie się jak małe dzieci.
- To on jest uparty jak osioł, pan samowystarczalny.
- A ty jesteś inna? - ruda pytająco popatrzyła na przyjaciółkę.

Ms_Riddle

- A jestem? - mruknęła naburmuszona.

Draco już drugą godzinę z rzędu wydzierał się na Zabiniego.
- Smoku, tobie na prawdę odbija bez szlamci, przy niej się chociaż uspokoiłeś - odpowiedział, za co dostał poduszką.

MsCoccaine

- Jeszcze raz ją nazwiesz szlamcią, a ta poduszka wyląduje w twoim gardle - warknął tylko. Leżał na łóżku i podrzucał jakąś piłeczkę.

Ms_Riddle

- No dobra, dobra jeszcze nie jakiś tydzień temu sam sypałeś szlamami na lewo i prawo, a nagle się taki święty zrobiłeś? A ci na niej zależy to do niej wróć, bo robisz się nieznośny. I pamiętaj, że jestem jedyną osobą, która przez to wszystko się jeszcze od ciebie nie odwróciła, ale jak będziesz się tak dalej zachowywał to szybko się to zmieni - mruknął naburmuszony Zabini, chcąc wstać i wyjść.

Mewik

- O nie mój panie, zostajesz tutaj i nadal będziesz podgrzewał mnie do walki - warknął Draco, popychając Blaise'a na łózko.
- Po co mam cię podgrzewać, skoro już dostatecznie masz dużą wolę walki? - Zadał pytanie retoryczne Diabeł, wywijając się Draconowi, który po cichym zamknięciu drzwi od dormitorium roztrzaskał na przeciwległej ścianie szklankę z Jack Daniels'em.

Ms_Riddle

- Witaj Draco - odparła Hermiona, wchodząc do pomieszczenia ze słoikiem rosołu, ozdobionym serwetką w biało - czerwoną kratkę. - Jak się czujesz? - spytała jak gdyby nigdy nic stawiając słoik na szafce i usiadła na brzegu jego łóżka, gładząc go po głowie i odgarniając mu kosmyki jasnych, nieco przydługich włosów z czoła.

MsCoccaine

Chłopak zbaraniał, poczuł się jak idiota, który znalazł się w alternatywnym świecie. Wlepił w nią swoje przygłupawe, nie rozumiejące spojrzenie i wydukał:
- Co proszę?

Ms_Riddle

- Ach rozumiem, masz po tym wszystkim kłopoty ze słuchem... - uśmiechnęła się słodko, udając, że nie dostrzega aluzji - pytałam jak się czuje się mój przyszły mąż... - dodała nieco wyraźniej. Nie chciała, by zginął i zamierzała dopiąć swego. - Jesteś na prawdę słodki... - mruknęła rozbawiona, widząc jego zdziwione spojrzenie i uśmiechnęła się do siebie.

Karola

- Granger dobrze ty się czujesz? - z podejrzliwością patrzył na dziewczynę.
- Oczywiście, że tak kochanie, skąd to pytanie.
- Bo mi się wydaje, że coś musiało cię mocno uderzyć w głowę, że zachowujesz się podobnie do Parkinson, aż mi się niedobrze robi widząc to.

Ms_Riddle

Słysząc to dziewczyna wybuchła niepohamowanym śmiechem.
- Dobra, już jestem sobą - powiedziała siląc się na powagę, jednak dalej śmiała się pod nosem. - Co ze ślubem w końcu? - spytała, patrząc na niego uważnie.

Karola

- Sam nie wiem, powiedź mi szczerze, co ty o tym sądzisz. Czy jest sens bawić się w tą szopkę, zgadzać się na te chore warunki.
- Może masz rację, ale sam widzisz do czego doprowadziła nasza próba sprzeciwu, to przez to teraz tutaj jesteś.