Opowiadanie.

Karola

- Gadaj zdrów. Raczej będzie zadawać się z dzieckiem Ginny i Zabiniego, jak tak dalej będzie między nimi. Będą dwa małe gryfoniątka, tóre razem z mamusiami będą doprowadzać tatusiów do szału.

Ms_Riddle

- Ja ci dam gryfoniątko - wymamrotał Draco.
Trzy dni do ślubu minęły jak z bicza strzelił, Hermiona właśnie siedziała w jakiejś komnacie w Malfoy Manor(gdzie ma odbyć się ślub), koło niej przez cały czas kręciła się kosmetyczka i fryzjerka, a nad jej głową szalały wszelkiego rodzaju pędzle, pacynki i grzebienie, na manekinie wisiała biała suknia. Hermiona nie chciała by była tak wystawna i bogato zdobiona (na co nalegali rodzice Dracona), ale ta zawładnęła jej sercem, swojego przyszłego męża nie widziała od samego rana, a była już 15.

Karola

Zostało pół godziny do wyjścia, zżerały ją nerwy i strach. Tak, Hermiona Granger odważna gryfonka bała się i to bardzo, bała się nie ślubu z Draconem lecz wszystkich tych ludzi którzy byli na dole, większość gości to czarodzieje czystej krwi pogardzającymi takimi osobami jak ona. Tak naprawdę najchętniej olała by to wszystko i wzięła cichy skromny ślub w jakimś małym kościółku, a nie imprezę z wielka pompom

Ms_Riddle

Dracon Malfoy też wcale nie był mniej zdenerwowany, od samego rana go nosiło w dodatku ten przeklęty frak go wszędzie uwierał nie pozwalali mu spotkać się z Granger i ciągle słyszał o tej przeklętej tradycji.
- Ile można się malować na rozciągnięte gacie Merlina - mruknął Draco do ojca, rozsiadając się wygodnie w czarnym fotelu w salonie .

Mewik

- Długo, matole jeden, uwierz mi, że długo, sam wiem jak twoja matka się szykuje to ja..
- To co Ty, Lucjuszu, co ty?
- O hej mamo, właśnie rozmawialiśmy o... - zaczął mówić Draco, ale widział ostrzegawczo - błagalne znaki wysyłane przez ojca i dokończył inaczej - Mówiliśmy o tym, że oboje jesteśmy nabywcami pięknych kobiet.

Karola

- Dziękuję synku ale nie musisz kręcić, przez 25 lat małżeństwa z twoim ojcem nauczyłam się rozpoznawać kiedy Malfoyowie coś kombinują. Gotowy?
- Tak - westchnięcie
- To proszę bardzo za mną do ogrodu, czas zacząć moi drodzy państwo

Ms_Riddle

- Mamo, jeszcze dużo czasu - odpowiedział Draco.
- Draconie, zawsze cieszyłam się, że po ojcu odziedziczyłeś jedynie wygląd, proszę cię nie udowadniaj mi po 20 latach, że jest inaczej - powiedziałą Narcyza, a Draco zaśmiał się pod nosem, patrząc na ojca, który stał tam biedny, jak gdyby ktoś wylał na niego kubeł zimnej wody.

Karola

Lucjusz Malfoy uchodził za człowieka o silnym charakterze stawiający zawsze na swoim. Tak naprawdę w domu rządziła jego małżonka. To jej zdanie było najważniejsze, chociaż oczywiście liczyła się z zdaniem męża.

Ms_Riddle

- Mamo, kiedy zejdzie Hermiona ? - spytał Draco matkę, która doglądała wszystkiego. Jemu nie wolno było nawet wejść do skrzydła, w którym przygotowywano jego przyszłą żonę. Miał już tego po dziurki w nosie.

Mewik

-Za chwilkę, precelku...
- Mamo - zgorszenie na twarzy Dracona.
- No co... musisz, ze dla mnie łatwo pogodzić się z myślą, że moje maleństwo dorosło i będzie żonate, nie, ja nie chcę... Lucjuszu powiedz mu....

Ms_Riddle

- Mamo, no ale pomyśl, koniec z praniem moich skarpetek... - roześmiał się Draco, przytulając matkę - zresztą sama wiesz, że to by się w końcu stało, a z taką żoną nie zginę - dodał, ocierając łezkę z jej policzka.
- Taak, mama przepłakała pół nocy za tobą - dodał Lucjusz.
- Mamo, ja przecież nie idę na tamten świat - powiedział łągodnie chłopak

Mewik

- Ale... - Narcyza pociągnęła nosem i rozpłakała się totalnie, Lucek wziął ją pod ramie i odprowadził na krzesło. Po chwili do uszów Dracona doleciały pierwsze takty marszu Medelsona i odwrócił się wraz z Zabinim, który pojawił się u jego boku. Malfoy zobaczył ją, a wyglądała jak Anioł...

Ms_Riddle

Hermiona uśmiechnęła się delikatnie na widok Dracona z buzią otwartą z wrażenia po czym wraz z ojcem ruszyła pod ołtarz. Miała na sobie białą suknię z delikatnym, satynowym gorsetem, przetykanym srebrną i czarną nicią, a dół sukni był rozkloszowany z czarnymi i srebrnymi różyczkami. Loki wypływały spod jej delikatnego welonu, który osłaniał jej twarz.

Karola

Chłopaka zatkało i nie tylko jego, wiele gości zszokowanych patrzyło w ta wcześniej niepozorną dziewczynę. Hermiona z delikatnym uśmiechem podeszła do Dracona, podziękowała ojcu i podała rękę blondynowi, następnie wszystko potoczyło się szybko, przysięga, pocałunek i już wirowali po parkiecie
- I wszystko idzie zgodnie z planem, świetnie się spisałeś Lucjuszu - ojciec pana młodego stał poza zasięgiem wzroku i słuchu gości, a obok niego stał odziany na czarno mężczyzna - jeżeli wszystko pójdzie zgodnie z planem, już za tydzień Potter pożegna się z życiem

Ms_Riddle

Lucjusz pokiwał z uśmiechem głową.

- To Voldemort - szepnęła dziewczyna na ucho Draconowi, kiedy tańczyli walca - obok twojego ojca, ale nie patrz tam - dodała szybko.
- W sumie można było się tego spodziewać - mruknął niechętnie.